Odrzucenie skargi bez wezwania do uzupełnienia braków niezgodne z Konstytucją
Zapadł bardzo ważny wyrok dla praktyki sądowej. Trybunał Konstytucyjny w sprawie sygn. akt SK 22/11 uznał, iż regulacja nakładająca na sądy obowiązek odrzucania środków odwoławczych przed ich merytorycznym rozpoznaniem, ze względu na dostrzeżone nieusuwalne braki formalne, stanowi ograniczenie dostępu do sądu II instancji oraz prawa do zaskarżania orzeczeń wydanych w I instancji. Nie można poświęcać ochrony praw podmiotowych jednostek w imię szybkości postępowania sądowego a przymus adwokacki nie może usprawiedliwiać automatycznego odrzucania środków zaskarżenia.
Trybunał orzekł, że art. 180 w związku z art. 178 i art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. ? Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, 1101 i 1529) w zakresie, w jakim przewiduje odrzucenie, bez wezwania do usunięcia braków, skargi kasacyjnej niespełniającej wymogu zamieszczenia w niej wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia wraz z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany:
a) jest zgodny z wywodzoną z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasadą przyzwoitej legislacji,
b) jest niezgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 oraz z art. 78 Konstytucji, a także z wywodzoną z art. 2 Konstytucji zasadą ochrony zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa.
źródło:
